proudizonians: Ang Talambuhay ni Rogelio A. Hamor Jr.

Ako 'to noong 1years old!!!

Ako si Rogelio Adriano Hamor ipinanganak noong ika dalawamput tatlo ng Nobyembre taong 1994.Ang aking ama ay si Rogelio Hubilla Hamor limampong taong gulang(50) tubong Sorsogon,Bicol,hindi nakatapos ng pag aaral at isang karpintero ngunit siya ay masipag,responsible at maasahang ama.Nakilala nya ang aking ina na si Girlie Putungan Adriano na tga dito sa San Pablo,pareho sila ng aking ama na ndi nakatungtong ng hayskul at isang maybahay lamang ngunit mahal na mahal ko siya.Mayroon akong walong kapatid ,apat na lalaki at apat naman na babae,sila ay sina Mark Erolle na 21 gulang,si Sergio na 14 gulang,Reina Ann na 11 gulang,si Regina na 9 gulang,at si Rocel na 6 na gulang,at an gaming bunso ay si Rodney na 2 gulang. Ang aming pamilya ay simple lamang,kung anong makakain siya ng pag kain ngayon lang at kontento na kami kung anung buhay ang mayroon kami basta kami ay sama sama at Masaya.sa hirap man o ginhawa,na kahit minsan ay may di pag kakaunawaan nanaig parin sa aming damdamin an gaming pag mamahalan,lalong lalo na sa oras ng kagipitan lahat kami ay nag dadamayan.

Noong ako’y musmos pa lamang sa gulang na limang taon ay tinuturuan na ako ng aking ina,unag una ang pag susulat aking pangalan,apilyido at tiniruan din nya ko kung paano bumasa na maayos.lagi nya kong binabasahan ng kwento bago ko matulog.Sa gulang na Anim na taon.ako ay pumasok na,tumuntong ako sa unang baiting sa paaralan ng elementary ng San Roque,hated at sundo ako ng nanay ko.Kahit na napapagod siya sa pag hahatid sundo sakin ay pinipilit parin nya na maging ina sakin,kaya naman mahal na mahal ko ang nanay ko.Dahil sa aking kabaitan ay naging isang huwaran ako sa lahat ng estudyante sa aming paaralan.Taong 2002 grade 2 na ako,dito dumamai ang aking mga kaibigan.Isa na ditto si Jerome Sarong nakilala ko siya dahil mabait siya sa akin,naging matalik na kaibigan ko si Jerome.Siya lagi ang aking kasama sa araw araw,sabay kaming kumain ng recess,kahit sa pag kain ng tanghalian ay hindi kami mapaghiwalay.Palgi kaming umaakyat sa puno ng bayabas at dun kumakain ng matatamis na bayabas.Sa lahat ng bagay lagi kaming mag kasama.Taong 2003 komplikado ang mga nanagyari,nagkasakit ang aking ina dahil sa nangyaring ito ay maari akong mapatigil sa aking pag aaral,dinala sa ospital ang aking ina,hindi naming alam kung anu ang gagawin kung san ba kami kukuha ng maiipambayad sa pag kaospital ng ina ko.Tanging panalangin nalamang ang aking nagawa para sa aking ina at sa awa ng panginoon ay dininig nito ang aming panalangin,tinulungan kami ng aking lola sa mga naging gastusin ng pagpapagamot ng aking ina.Kaya naman tinatanaw ko ito na isang utang na loob.Pagkalipas ng ilang linggo ay gumaling na aking ina.Sobra sobra ang pasasalamat namin sa panginoon sa tuluyang pag galing ng aming ina.Kaya naman nawala ang pag aalinlangan ko sa pag tigil ko sa pag aaral.Simula non mas inalagaan namin an gaming mga sarili para maiwasan ang mga ganung pang yayari.

Balik eskwela nanaman ako,hindi ko alam kung ako’y papasa ng mga panahong iyon,laking pasasalamat ko na lang alam ng aking guro ang nangyari samin.Talagang pinilit kong makahabol sa mga leksyon na tinuro ng aking guro at sa kabutihang palad ay nakapasa .Nakatungtong ako sa ikatlong baitang wala naming nangyari sa buhay ko noong mga panahong iyon.

Naging grade 6,ditto may isang pangyayari na hindi ko makalimutan nang makilala ko ang isang magandang babae na nag ngangalang Annielle Louise G.Nagit ,sobra sobra ang paghanga ko sa babaeng ito,hanggang sa natutunan ko sa kanya ang nag magmahal,hanngang sa nakaaway ko ang mga kaibigan,nakasuntukan kami at sa kasamaang palad ay nabugbog ko siya.Hindi ko na alam nag gagawin ko ng mga araw na nagdaan at pinagpasyahan ko nah umingi ng tawad sa matalik kong kaibigan .Bumalik na ulit ang aming pagkakaibigan.

Sumapit na ang araw ng graduation sobra ang kalungkutan ko ng mga panahong iyon dahil iiwan ko na ang aking mga bagong kaibigan.Pero nagging Masaya din ako ng araw na iyon dahil ako ay isa sa mga nabigyan ng honor,sobrang saya ng mga magulang ko at pati na ang pagmamalaki nila sa akin.Nagkaroon kami ng maliit na pagdidiwang sa aming tahanan at lahat ay nagging Masaya,kaya lang hindi man lamang kami nakuhanan ng litrato pero kahit ganyan sobra parin an gaming kasiyahan

Ako yan noong 3 years old!!!!

Noong ako ay hayskul na sa Col.Lauro.Dizon Memorial national Hayskul ako nag hayskul.Taong 2008 naging 2^nd year ako,ditto ay mayroon akong hinding hindi ko makakalimutan na pangyayari sa aking buhay,nang maaksidente ang sinasakyan kong motorsiklo kasama ko ang aking ama at nakababata kong kapatid ,akala koy kataposan na ang aking mundo,Nagising nalang ako ay nasa hospital na ko,napinsala ang kabila kong tuhod at ito ay namaga sabi ng doctor wala naman daw nadurog na buto,laki nalan pasasalamat ko.Makalipas ang tatlong araw ay 2^nd periodical test na,kahit ganun ay nag pumilit parin akong pumasok makakuha lang ng exam na ito at sa kabutihang palad ay nakaraos din naman.Naging 3^rd year ako at ditto ko nakilala ang kaibigan ko sa 3c,sina pat,mark,kerwin,bryan at marami pa.Subalit nang ako ay tumungtong na ng 4^th year ay napalipat ako ng sekxyon nagging 4B ako.Panibagong pakikisama nanaman,pero hindi ko nahirapan dahil yung iba ay kakilala ko nanaman,pero hindi parin maiwasan na ma out of place ako minsan,pero sabi ko sa sarili ko na ayos lang yon masasanay din ako at di nga nagtagal ay nagig kaclose ko sila.Kahit may kinaayawan parin ako sa aknila pinipilit ko parin silang pakisamahan ng maayos.Ngayon patapos na ang pinakamasyang pangyayari sa aking buhay,ang hayskul life, nais ko sana inyong malaman na akoy nagpapasalamat sa inyong mabuting pakikisama sa akin lalao na sa mga gurong nagging pangalawa naming magulang sa paaralang ito.Nais ko din magpasalamat sa aking mga magulang na patuloy na sumusuporta sa aking pag aaral,di lang sa aking pag aaral ngunit pati narin sa pang araw araw naming buhay isang bilang pamilya,sa aking dingmga kapatid, salamat sa pagpapasaya sa tuwing ako ay nalulumbay,gayun din sa aking mga kaibigan na lagging andyan kapag ako ay may problema maraming maraming salamat sa inyo mahal na mahal ko kayong lahat.Dito ko na tinatapos ang aking maikling talambuhay.

a@ k n P 2 3 n .Bumalik na ulit ang aming pagkakaibigan.